سالانه تعداد زیادی کتاب نگاشته می شود. بسیاری از این کتاب ها خیلی خوبند. بعضی شاید حاصل چند سال مصاحبه گرفتن و تدوین و انتشارند. بعضی هاشان موضوعات و چهره های خیلی جذابی را کار کرده اند. ولی و اما ولکن. این کتاب ها متاسفانه با تیراژی که دارند، نهایتاً کام 1000 نفر را شیرین می کند. به عبارتی رسانه ای شدن این کتاب ها یا همان اقتباس، حلقۀ مفقوده است.

در جلسات قصه بگو، اولاً این کتاب ها را پیدا می کنیم و گرد و غبار فراموشی را از آن ها می تکانیم. آنگاه می خوانیم و می خرامیم در لابلای خط هایش. تا قصه ها خود را نشان دهند و کاممان را شیرین کنند. در جلسات افرادی که کتاب ها را خوانده اند، قصه هایشان را برای دیگران تعریف می کنند. دربارۀ قصه ها بحث می شود و خوب هایش را وجین می کنیم…